Subversive bookfair in Brussels

Icon

Uitnodiging

Van ontevredenheid…

De zinsbegoocheling van de sociale vrede die decennialang geheerst heeft in de Europese landen ligt op sommige plaatsen simpelweg aan stukken, op andere plaatsen begint ze nu pas barsten te vertonen. Jarenlang zijn revolutionairen en anti-autoritairen eraan gewend geraakt om hun strijden te beschouwen als terechte pogingen om de grafsteen van de pacificatie open te breken of om de spanningen die hier en daar broeiden uit te diepen. Maar de aan de gang zijnde veranderingen lijken bredere mogelijkheden te bieden. Terwijl sommige revoltes zoals in november 2005 (Frankrijk) of december 2008 en april-mei 2010 (Griekenland), zonder daarom de meer beperkte maar eveneens belangrijke conflicten en diffuse revolte te vergeten, als toortsen van een nieuwe woede de schaduw doen terugdeinzen, stellen de opstanden aan de overkant van de Middellandse Zee ons uitdagingen die we lange tijd opgeborgen hadden: de kwestie van opstand, de kwestie van revolutionaire perspectieven, het is te zeggen, van de brede en diepgaande subversie van de sociale verhoudingen. In een vurige sociale situatie is de uitdaging zeker niet alleen om “nog meer olie op het vuur te gooien”, maar eerder om te weten hoe bij te dragen om het vuur in de richting van de vrijheid te doen razen.

Tegenover deze veranderende sociale situaties, die eveneens nieuwe en andere obstakels opwerpt dan we reeds kenden, denken wij dat het van bijzonder belang is om onze hoofden opnieuw open te breken, de modellen achterwege te laten en na te denken over onze mogelijkheden om aan te moedigen en bij te dragen tot de ontketening van de sociale storm. Want het gebrek aan revolutionaire perspectieven, zowel op kleine als op grote schaal, riskeert ons snel op een zijspoor te duwen waar ons slechts verlamming wacht.

 

… naar een gelegenheid

Volgens ons is er zowel nood aan praktische ervaringen als aan tijd en ruimte om opnieuw te kunnen komen tot de ontwikkeling van revolutionaire perspectieven. Hoewel geen enkele situatie exact dezelfde is als een andere, lijkt het ons dat de basis vanwaaruit anarchisten en anti-autoritairen over alle nationale grenzen heen vertrekken meer dan volstaat om discussie mogelijk te maken en een aantal pistes te verkennen. Daarom willen wij van deze internationale anarchistische boekenbeurs één van de hopelijk vele gelegenheden maken om ons te buigen over thema’s die ons niet alleen nauw aan het hart liggen, maar daarenboven al té lang onder het matje geschoven werden. De relatieve leegte van de uitzichtloze en vervelende herhaling van activistische/militante schema’s, van een groeiend onvermogen om het vuur aan te lont te leggen in sociale situaties die alsmaar instabieler lijken, van de ideologisering van bepaalde methodes en invalshoeken, kan volgens ons slechts overstegen worden door ons opnieuw ronduit op het terrein van de revolutionaire hypotheses te plaatsen. Wij willen met deze internationale boekenbeurs dus ruimte maken voor discussies en informele ontmoetingen onder anarchisten en anti-autoritairen die in hun praktijk en ideeën, in hun activiteiten en hun strijden, in hun interventies en hypotheses, proberen deze leegte te overstijgen.

 

… en een uitnodiging over de grenzen heen

Zoals hopelijk mag blijken uit deze korte schets, is het opzet van deze bijeenkomst internationalistisch; omdat een wederzijdse verrijking over de grenzen heen altijd de moeite waard kan zijn, maar vooral omdat de kwestie van revolutionaire perspectieven ons onherroepelijk voert naar een overstijging van de lokale bijzonderheden. Wij willen zo veel mogelijk halen uit deze ontmoeting en denken dat geschreven bijdrages daarbij zullen helpen. Wij willen alle kameraden dan ook van harte uitnodigen om reeds op voorhand bijdrages te schrijven tot de discussie. Deze bijdrages zullen dan in de loop van de komende maanden voor de boekenbeurs vertaald en verspreid worden.

 

Internationale subversieve boekenbeurs

Zaterdag 15 en zondag 16 oktober 2011 in Brussel

De zinsbegoocheling van de sociale vrede die decennialang geheerst heeft in de Europese landen ligt op sommige plaatsen simpelweg aan stukken, op andere plaatsen begint ze nu pas barsten te vertonen. Jarenlang zijn revolutionairen en anti-autoritairen eraan gewend geraakt om hun strijden te beschouwen als terechte pogingen om de grafsteen van de pacificatie open te breken of om de spanningen die hier en daar broeiden uit te diepen. Maar de aan de gang zijnde veranderingen lijken bredere mogelijkheden te bieden. Terwijl sommige revoltes zoals in november 2005 (Frankrijk) of december 2008 en april-mei 2010 (Griekenland), zonder daarom de meer beperkte maar eveneens belangrijke conflicten en diffuse revolte te vergeten, als toortsen van een nieuwe woede de schaduw doen terugdeinzen, stellen de opstanden aan de overkant van de Middellandse Zee ons uitdagingen die we lange tijd opgeborgen hadden: de kwestie van opstand, de kwestie van revolutionaire perspectieven, het is te zeggen, van de brede en diepgaande subversie van de sociale verhoudingen. In een vurige sociale situatie is de uitdaging zeker niet alleen om “nog meer olie op het vuur te gooien”, maar eerder om te weten hoe bij te dragen om het vuur in de richting van de vrijheid te doen razen. Tegenover deze veranderende sociale situaties, die eveneens nieuwe en andere obstakels opwerpt dan we reeds kenden, denken wij dat het van bijzonder belang is om onze hoofden opnieuw open te breken, de modellen achterwege te laten en na te denken over onze mogelijkheden om aan te moedigen en bij te dragen tot de ontketening van de sociale storm. Want het gebrek aan revolutionaire perspectieven, zowel op kleine als op grote schaal, riskeert ons snel op een zijspoor te duwen waar ons slechts verlamming wacht.